Dikenli İncir, Kaktüsgiller ( Cactaceae ) familyasına ait, tropik ve subtropik iklim kuşaklarında yetişen bir meyve türüdür. Bitkinin anavatanı Kuzey Amerika kıtasıdır. 9000 yıldır doğal halde yetiştiği bilinmektedir. Amerika’nın keşfinden sonra ilk olarak İspanya’ya getirilmiş, sonrasında ise bütün Akdeniz ülkelerine yayılmıştır. 1990 yılından itibaren kültüre alınmaya başlanmıştır. Günümüzde Meksika, İspanya, Güney Afrika, Arjantin, Şili, Kolombiya, Peru, Bolivya, Tunus, Fas, Cezayir, Amerika Birleşik Devletleri, Yunanistan, İtalya ve İsrail’de geniş alanlı kapama bahçeler tesis edilmiştir.
Türkiye’de özellikle Tarsus ve Anamur yöresinde doğal olarak yetişir. Seyyar satıcılar tarafından buzlu tezgahlarda satışı yapılmaktadır. Alata Bahçe Kültürleri Araştırma Enstitüsü Müdürlüğü‘nde çeşit ve adaptasyon çalışmaları devam etmektedir. Ülkemizde;
Bilimsel İsmi : Opuntia ficus-indica
Dikenli incirin bilinen 250’den fazla türü vardır.
Dikenli incir, yüksekliği 5 m’yi bulabilen, kaktüs formunda bir bitkidir. Kökleri, yanal olarak ağacın merkezinden 10 – 15 metre uzaklığa kadar yayılabilir.
Yapraklar kaba, etli, silindirik ve kısa ömürlüdür. Yaprakların üzerinde zıpkın dikenli türler olduğu gibi, ince dikenli türler de bulunmaktadır.
Dallar 30 – 50 cm uzunluğunda, 20 – 30 cm genişliğinde ve 2 – 4 cm kalınlığındadır. Çöl iklimine adapte olan etli dallar, yağışlı mevsimlerde aldığı suyu uzun süre saklar. Dallarda suyu ve organik asitleri barındıran büyük bir doku – depo sistemi (parankima) bulunur. Dallar dikensiz olabildiği gibi acı verici dikenler ya da dikensi tüylerle kaplı olabilir. Dallar elips, dairesel, oval ya da eşkenar dörtgen şekilli olabilir.
Çiçekler, açık sarı – turuncu renkli, geniş, gösterişli, 6 – 8 cm uzunluğunda ve 3 – 4 cm genişliğindedir. Çiçeklenme devresi Mart ayından başlayarak Haziran ayına kadar kadar sürer.
Meyveler, etli, yumurta şekilli, küresel ya da silindiriktir. Meyve kabuğu serttir. Meyvelerin rengi önceleri yeşilken olgunlaştıkça çeşit özelliğine göre değişir. Meyve eti jelatinimsi yapıda ve tatlıdır. İçinde çok sayıda çok sert tohum bulunur. Meyveler, tozlanmadan ortalama 110 – 120 gün sonra olgunlaşır. Meyvelerin ağırlığı 80 – 200 g arasında değişir.
Yıllık ortalama 400 – 500 mm yağış alan, 200 – 500 m rakımlı yerler yetiştiricilik için uygundur. Yetiştirme için sıcaklık aralığı 16 – 35 °C’dir. Yetiştiricilik yapılacak yerlerde yıllık sıcaklık ortalamasının 16 – 18 °C olması gereklidir. 4 °C’nin altındaki sıcaklıklar istenmez. Soğuktan ve don olaylarından çok etkilenen bir bitkidir. Aşırı düşük yağışlar ve fazla sıcak havalar da verimin düşmesine neden olur.
Drenajı ve havalandırması iyi olan, kumlu – tınlı ve kireçli toprakları sever. Kurak ve organik madde yönünden fakir topraklara adaptasyonu son derece iyidir. Drenajı iyi olmayan, taban suyu yüksek, ağır topraklarda yetiştiriciliği uygun değildir. 6.5 – 8.5 pH aralıklarında yetiştirilebilir.
Tohumdan üretimi mümkünse de fazla tercih edilmez. En yaygın çoğaltma yöntemi, gövde çelikleri ile yapılan çoğaltmadır. Dikenli incir yetiştiriciliği, köklendirilmiş dalların dikilmesiyle yapılır. İyi bir köklenmenin sağlanması için köklendirilecek dalların 1 – 2 yaşında olması ve ekleme bölgelerine yakın kesilmesi önemlidir. Çelik kesimleri temiz bir bıçakla yapılmalıdır.
Gövde çelikleri genellikle Mart – Nisan aylarında alınır. Ancak Ağustos’a kadar çelik almak mümkündür. Çelikle gölgelik yerlerde, 15 – 30 gün içinde köklenirler. Köklendirme çoğunlukla saksılarda yapılır.
Normal şartlarda dikenli incirin hem yanlara hem de yukarıya doğru bir büyüme eğilimi vardır. Fakat kapama bahçelerde bu genişleme özelliği istenmez. Daha rahat bir hasat yapmak için yaygın olmayan, dikine büyüyen çeşitler tercih edilir.
Dikim hatları kuzey – güney doğrultusunda oluşturulmalıdır. Dikim, köklendirilen çeliklerin dikey olarak toprağa gömülmesi suretiyle yapılır. Dikim sonrası mutlaka can suyu verilmelidir.
Dikim aralıkları çeşit özelliğine göre değişir. İtalya’da sıra arası 5 – 8 m, sıra üzeri 4 – 5 m olacak şekilde dikim yapılırken, Meksika’da oluşturulan bahçelerde sıra arası mesafe 80 cm, sıra üzeri mesafe ise 30 cm olarak dikim yapılmaktadır.
Yıllık 400 mm ve üzerinde yağış alan yerlerde sulamaya gerek yoktur. Ancak meyve gelişme dönemlerinde yapılacak hafif ve dengeli bir sulama, verimin artmasını sağlar.
Gübrelemeye karar vermeden önce mutlaka toprak tahlili yaptırılmalı ve tahlil sonuçlarına göre bir gübreleme programı hazırlanmalıdır.
Bitkiler büyüdükçe
Rahat bir hasat ve kaliteli meyveler için bitkiler, yükseklikleri 2 metreyi geçmeyecek şekilde budanmalıdır. Şekil budamaları için en uygun zaman erken ilkbahar aylarıdır.
Dikenli incirlerde her dalda 6 meyve kalacak şekilde seyreltme yapılmalı ve 2. çiçek ve meyveler teşvik edilmelidir. Budamalar esnasında aletlerin dezenfeksiyonuna özen gösterilmelidir.
Dikenli incirler, dikildikten 3 yıl sonra verim vermeye başlar. Tam verime ulaşması 8. yılda olur ve ağaçlardan 20 yıldan daha uzun süre meyve alınabilir. Türkiye şartlarında meyve hasadı Temmuz ayında başlar, Ekim ayına kadar devam eder.
İdeal hasat zamanı, tam olgunlaşmadan önceki dönemdir. Böylece hasatta meyve zararlanmalarının önüne geçilmiş olur. Hasat, sabahın erken saatlerinde yapılmalıdır. Ağacın dikenli yapısından dolayı hasat yapan kişilerin uygun giysiler giymesi ve eldiven kullanması önemlidir. Meyveler avuç içine alınarak hafifçe çevrilerek koparılır veya bıçakla kesilir. Sonrasında hafifçe ovuşturularak meyve üzerindeki dikenler temizlenir.
Uygun hasat edilen meyvelerin raf ömrü 3 – 8 hafta arasında değişir. Depolamaya çok uygun bir meyve değildir. Mutlaka gerekliyse, 6 – 9 °C sıcaklık ve % 95 oransal nem koşullarında depolama yapılabilir. Depolanan meyvelerde mikro delikli polietilen film kullanılması tavsiye edilir.
Dikenli incir yetiştiriciliğinde verim, çeşit özelliği ve çevre şartlarına göre dekar başına 1 – 4 ton arasında değişir.
Özellikle fide döneminde yabancı ot mücadelesi şarttır. Malç uygulaması, yabancı otların çıkışını azalttığı için tavsiye edilir.
DİKKAT! Tüm yetiştiriciliklerde geçerli olmak üzere, gerek hastalık, gerek zararlı, gerekse yabancı otlara karşı pestisit kullanmak gerekebilir. Bu durumda mutlaka yetkili Ziraat Mühendisleri tarafından reçete edilmiş, Tarım ve Orman Bakanlığı‘ndan ruhsatlı pestisitler kullanılmalıdır. Pestisitler mutlaka,
Meyvelerinin soğuk olarak tüketilmesi önerilir. Bunun için kabuğu özenle soyulur ve meyve bıçakla kesilerek yenir. Dikenli incir;
Ayrıca meyve ağacı olarak yetiştirilmesinin dışında;
Besin Değeri |
İçeriği |
Günlük Değer % |
Kalori |
41 kcal |
% 2.5 |
Karbonhidrat |
9.6 g |
% 3.9 |
Lif |
3.6 g |
% 14.4 |
Protein |
0.7 g |
% 1.5 |
Yağ |
0.5 g |
% 0.8 |
Kolesterol |
0.0 mg |
% 0.0 |
Vitamin A |
43 IU |
% 0.9 |
Vitamin C |
14 mg |
% 28 |
Potasyum |
220 mg |
% 6.3 |
Kalsiyum |
56 mg |
% 5.6 |
Demir |
0.3 mg |
% 1.7 |