Muz, temel anlamda bir tropik iklim bitkisidir ancak bazı bölgelerde subtropik iklim koşullarında da yetiştiriciliği yapılabilmektedir. Muzun kökeni Güney Çin, Hindistan ve Hindistan ile Avustralya arasında kalan bölgelerdir. Dünyada yetiştiriciliği yapılan muzları temel olarak 4 gruba ayırmak mümkündür. Bu grupların %41’ini Cavendish, %14’ünü gros michel, %21’ini plantain grupları ve %24’ünü pişirilerek tüketilen çeşitler meydana getirmektedir.

Muz bitkisi ülkemize 1750’li yıllarda Mısır’dan Alanya’ya süs bitkisi olarak getirilmiştir. Yetiştiriciliğin ilk dönemlerinde süs bitkisi olarak kullanılmıştır ancak 1930’lu yıllardan sonra meyvesi için ticari amaçla kullanıma başlanmıştır.

Türkiye’de muz yetiştiriciliği Akdeniz Bölgesi’nde, Mersin – Antalya kıyı şeridinde, Toros Dağları tarafından korunmuş ve iklim şartlarının yetiştiriciliğe daha elverişli olduğu Anamur, Bozyazı, Alanya ve Gazipaşa’da yaygın olarak yapılmaktadır. Yetiştiriciliği yapılan bölgeler arasında en kuzeyde yer alan ülkemizde gece gündüz ile yaz-kış arasındaki iklim farklılıkları, düşük kış sıcaklıkları, yüksek yaz sıcaklıkları gibi olumsuzluklar en büyük iklimsel sorunlar arasında yer almaktadır.

İklim İstekleri

Muz bitkisi neme, tropik iklime ihtiyacı olan bir bitkidir. Dünyada 30° Kuzey ve 30° Güney enlemleri arasında bulunan bölgenin uygun alanlar muz tarımına oldukça elverişlidir. Bu alanın dışında kalan yerlerde muz için gerekli sıcaklık bulunamaz. Ancak ülkemizde Akdeniz Bölgesi’nde muz yetişen bölgelerimiz 36-37° enlemde bulunarak Toros Dağları tarafından korunmuş, dağların eteklerindeki uygun iklim farklılıklarına sahip olan yerlerdir. Sıcaklık, yağış, rüzgâr ve dolu muz yetiştiriciliği için önemli iklim faktörleridir. Doğal yaşam alanı olarak muz tropikal bölgelerde yüksek boylu ağaçların altında yer almaktadır.

Yıl içerisinde aylık olarak ortalama 26-27°C sıcaklık ister. Sıcaklıklar 15-16 °C’nin altına düştüğünde muzun gelişmesi gerilemekte, 2-3 °C sıcaklıklar ise muz için artık zararlı olmaktadır. Sıcaklık değerleri yaklaşık olarak 10-15 dakika süre zarfında -1,5 ile -2 °C dereceye düşerse şiddetli zarara neden olur. Ancak muz yetiştiriciliğinde dikkat edilecek nokta, muz bitkisi yüksek sıcaklık yanında, yüksek neme de ihtiyaç duymaktadır. İyi bir yetiştirme alanında kaliteli ürün alınabilmesi için oransal nemin % 60’tan aşağı düşmemesi, bazı hastalıkların yayılmaması ve muzda gelişmenin devam etmesi açısından % 90’ın üzerindeki doygun neminde yetiştiricilik alanında bulunmaması gereklidir.

Toprak İstekleri

Muz yetiştiriciliğine en elverişli topraklar; derin, geçirgen, iyi havalanan, besin maddelerince ve humusça zengin, hafif bünyeli ve hafif alkali, killi-tınlı, kumlu karakterdeki derin topraklardır. Toprak iyi işlenmiş ve taşlar topraktan uzaklaştırılmış olmalıdır. Bitki, toprak ve su tuzluluğuna karşı çok hassastır. Bu nedenle yeni bahçe kurulacak yerin toprağı ve kullanılacak suyun tuzluluğu dikkat edilerek analizler yaptırılmalıdır. Ancak yine de bitki, organik madde miktarı yüksek, orta bünyeli, drenajın iyi olduğu ve pH’6 olan hafif asidik topraklarda daha iyi gelişir.

Bahçe Tesisi

Muz yetiştiriciliği için tercih edilecek alanın don olayları görülmeyen, kuvvetli rüzgâr görülmeyen, sulama kaynağına yakın, ulaşım ve taşımaya elverişli, güneye bakan hafif meyilli yerler olması tercih edilmektedir.Teraslama yapılabilmektedir. Bitkiler arasında 60-70 cm genişlik ve her bitki için 60-70 cm derinlik gereklidir. Tek sıra dikim için genel olarak 3 * 1,7 m. aralıkları tavsiye edilir. En iyi güneşlenmeyi sağlamak için bütün dikimlerde sıraların kuzey-güney doğrultusunda gerçekleştirilmesi önerilir. Doğu-batı doğrultusundaki dikim kuzey-güney doğrultusundaki dikime göre verimde % 10 dezavantaja neden olmaktadır. Fidanlar kurulacak olan yeni  bahçeye dikilmeden evvel bahçe girişinde yapılacak olan ilaçlı su havuzunda en az bir saat kadar bekletilerek, kök bölgesindeki nematodlardan arındırılmalıdır.

Gübreleme

Bir  bahçede, yılda hektardan 50 ton ürün alındığında yaklaşık olarak topraktan 1500 kg potasyum, 450 kg azot, 215 kg kalsiyum, 140 kg magnezyum, 60 kg fosfor, 12 kg mangan, 5 kg demir, 1,5 kg çinko, 0,5 kg bakır kaldırmaktadır. Muz gübrelemesinde en önemli madde potasyum olmaktadır. Özellikle meyveler arası bağın oluşumu ve gelişiminde önemlidir. Toprağın ihtiyacına göre yılda dekara yaklaşık olarak 1500 kg potasyum uygulaması yapılmalıdır.

Sulama

Bitkinin su ihtiyacının karşılanabilmesi için yıllık 2500 mm’lik yağış olmalı ve yağış düzenli bir şekilde aylara dağılmalıdır. Ayda en az 100 mm yağış olmalıdır. Yağışın yetersiz olduğu durumlarda bu değerlere eş olacak şekilde sulama gereklidir. Sulama damlama sulama, düşük akışlı düşük basınçta alttan yağmurlama sulama şeklinde yapılabilir. Hava nemi %60’ın altına düşmemelidir.

Muz Hasadı

Meyvelerin hasat olgunluğuna geldiğini tespit etmek için %75’inin dolgun hale gelmiş olması, kabuk renginin koyu yeşilden açık yeşil renge dönmüş olması, salkımda tarakların birbirine yaklaşmış olması gerekmektedir. Hasattan önce hermafrodit ve erkek çiçekler kuruyarak ve dökülmektedir.