Kesme çiçek yetiştiriciliği, dünyada ticari hacmi en yüksek süs bitkisi yetiştiriciliğidir. Hatta dünya süs bitkisi ticaretinin neredeyse yarısını kesme çiçekler oluşturmaktadır.  Üreticiliği hem seralarda hem de açık alanda yapılabilmektedir. Süs bitkileri arasında özel günlerde ilk tercih, kesme çiçeklerdir. Bu nedenle özel bir öneme sahiptirler ve buket, çelenk ya da sepet yapımında kullanılırlar.  Gerek tek başına gerekse diğer bitkilerle uygun aranjmanlar yapılarak kullanımları mümkündür.

 

 

Kesme Çiçek Yetiştiriciliğinde İklim Ve Toprak İstekleri

Çiçeklerin iklim ve toprak tercihleri türlere göre büyük değişiklikler göstermektedir. En çok satıldıkları dönem Kasım – Mayıs ayları arasıdır. Bu nedenle yetiştiricilikleri de bu döneme göre ayarlanmaktadır. En fazla üretim seralarda yapılmakta dolayısıyla iklim koşullarından çok etkilenmemektedir. Ancak uygun iklime sahip bölgelerde açık alanda da yetiştiricilik yapılabilmektedir.

Genel olarak kesme çiçekler kumlu -tınlı, geçirgenliği iyi, organik madde miktarı yüksek toprakları severler. Nötr toprakları daha çok tercih ederler, bu nedenle ideal pH  6.5 – 7.5  aralığıdır.

 

 

Kesme Çiçek Üretim Yöntemleri

Kesme çiçekler genel anlamda “generatif” , “vejetatif” ve “doku kültürü” olmak üzere 3 farklı yöntemle üretilmektedir. Özellikle son yıllarda “doku kültürüyle üretim” yaygın olarak kullanılmaya başlanmıştır.

Generatif (Tohumla) Üretim

Yaygın olarak kullanılan bir yöntemdir. Özellikle tohum ekimi yılın her mevsiminde yapılabildiği için avantajlı bir üretim yöntemidir. Ancak ekim zamanı, tür ve çeşide göre farlılık gösterir. Genellikle tohumlar, saksılara, viyollere, seralarda hazırlanan tohum yataklarına veya kasalara ekilirler.

 

 

 

 

Vejetatif (Bitki Parçalarıyla) Üretim

Süs bitkilerinin kök ve sürgün oluşturan parçaları veya soğan, yumru benzeri organlarıyla yapılan üretimdir. Tohumla üretime göre daha kolay bir yöntemdir. Özellikle ana bitkinin tüm özelliklerinin, genetiği değişmeden yavru bitkilerde görülebilmesi, bu üretim yönteminin tercih sebebidir. En önemli vejetatif üretim yöntemleri şunlardır :

• Aşıyla üretim
• Çelikle üretim
• Daldırma yöntemiyle üretim
• Ayırma ve bölme yöntemiyle üretim
• Yumru ve soğanla üretim
• Kralen ile üretim
• Soğan pullarıyla üretim

 

 

Doku Kültürü İle Üretim

Bu üretim yönteminde ilk olarak bitkilerin farklı organlarından “explant” olarak adlandırılan çok küçük parçacıklar alınır. Daha sonra bu parçacıklar, özel besi ortamlarında, tüpler içerisinde “in vitro” olarak büyütülürler. Son olarak elimizde parçacık alınan bitkinin tam bir kopyası olur.  İn vitro kültürler, kullanılan bitki organına göre isimlendirilmektedir. Genellikle kullanılan doku kültürleri şunlardır :

• Meristem kültürü
• Yara dokusu (kallus) kültürü
• Polen kültürü
• Anter kültürü
• Hücre kültürü
• Protoplazma kültürü
• Embriyo kültürü

 

 

 

Doku kültürü ile üretimin en önemli avantajları aşağıda listelenmiştir :

• Elde edilen bitkiler hastalıklardan aridir.
• Kısa zamanda, homojen ve çok sayıda bitki üretmek mümkündür.
• Diğer yöntemlerle çoğaltmaya elverişli olmayan  bitkiler bu yöntemle çoğaltılabilmektedir.
• Diğer yöntemlere oranla bir anaçtan çok daha fazla bitki elde edilmektedir.
• Yıl boyunca üretim yapılabildiği için üretimde süreklilik sağlanmaktadır.

 

 

Kesme Çiçek Yetiştiriciliğinde Bakım İşlemleri

Kesme çiçek yetiştiriciliğinde öncelikli olarak dikkat edilmesi gereken bakım işlemleri şunlardır :

• Sulama
• Gübreleme
• Havalandırma (serada)
• Gölgelendirme ( özellikle yaz aylarında )
• Don zararlarından korunma ( kış aylarında)
• Kesme çiçek hastalık ve zararlılarıyla mücadele
• Yabancı ot mücadelesi

 

 

Kesme Çiçek Hasadı Ve Hasat Sonrası İşlemler

Çiçeklerin hasattan sonra boylarına ayrılması, demetlenmesi, su çektirme işlemi, ambalajlama ve nakliyesi gibi işlemler “hasat sonrası işlemler” olarak adlandırılır. Bu işlemler genellikle aşağıdaki sıra takip edilerek yapılır :

• Yetiştirilen kesme çiçekler önce uygun bir metot ve ekipman yardımıyla kesilir. Hasat zamanı, türlere göre değişiklik gösterir. Genellikle güller gonca halindeyken; lale, glayöl, iris ve lilium gibi çiçekler de ilk renk görüldüğünde; karanfiller ise renkli yaprakları tam açıldıktan sonra kesilirler.
• Çiçekler kesildikten sonra, türlerine bağlı olarak değişen uzunluklarda boylandırma yapılır.
• Boylandırma sonrasında, çiçeklerin yapısına uygun olarak 5 – 10 ya da 20 çiçekli olarak demetleme yapılır.
• Hazırlanan demetler daha sonra su dolu kovalara yerleştirilerek 2 – 4 saat boyunca su çektirme işlemine tabi tutulur. Çiçekler bu sayede satış zamanına kadar pörsümez ve canlılıklarını korur.
• Su çektirme işleminden sonra çiçekler, önceden içleri kağıtla kaplanmış plastik kutulara yerleştirilir. Yerleştirme işlemi bitince üzerleri yine kağıtla kaplanır ve plastik kutunun kapağı kapatılır.
• Son olarak kutuların üzerine üretici bilgileri yazılarak satışa sevk edilir.

 

Kesme Çiçek Çeşitleri

Soğan ve Yumruyla Çoğaltılan Kesme Çiçek Çeşitleri

Bu grupta yer alan çiçekler, yumru, soğan ya da rizom adı verilen yer altı gövdeleri ile üretilir. Bu çiçeklere verilebilecek başlıca örnekler aşağıdadır :

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Çelik, Aşı Ve Doku Kültürü İle Çoğaltılan Kesme Çiçek Çeşitleri

Bu grupta yer alan çiçekler, aşı, çelik ya da doku kültürü ile üretilir. Bu çiçeklere verilebilecek başlıca örnekler aşağıdadır :

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Tohumla Çoğaltılan Kesme Çiçekler

Bu grupta yer alan çiçekler tohumlarından üretilir. Bu çiçeklere verilebilecek başlıca örnekler aşağıdadır :