Türkiye’nin bütün bölgelerinde vişne yetiştiriciliği yapılabilmektedir. Vişne meyvesinin ülkemizde üretim ve pazarlama sorunu bulunmamaktadır. Vişne ağaçları 4 ila 5 yaşları arasında verim vermeye başlamaktadır. Asıl ekonomik boyuttaki verime 8 ila 10 yaşları arasında ulaşmaktadır. Ağaçlar yaklaşık 20 ila 25 yılda ömürlerini tamamlamaktadır. Vişne meyvesi daha çok ılıman iklim kuşağında yetişse de meyveler soğuk ya da sıcakta daha iyi dayanabilmektedir. Buna bağlı olarak iklim farklılıklarına hızlı adapte olabilen bir meyve çeşididir.

Bilimsel İsmi : Prunus cerasus

İklim İsteği

Vişne meyvesi, her iklim kuşağında rahatça yetiştirilebilir olmasına rağmen en kritik dönemi çiçeklenme dönemindeki iklim koşullarıdır. Bu çiçeklenme döneminde çiçek tomurcukları -2 ve -4°C ye kadar dayanabilmekte fakat açmış olan çiçekler -2°C ‘de donmaktadır. Yılda 400 mm yağış alan bölgelerde sulama ihtiyacı olmadan yetiştiricilik yapmak mümkündür.

Toprak İstekleri

Toprak iyi drene edilmiş, havalanabilen, derin ve tercihen sulanabilen topraklar olmalıdır. Toprak yapısı açısından oldukça toleranslı olabilen vişnenin  kuru, kumlu ve kireçli topraklara sahip arazilerde de yetiştiriciliği yapılabilmektedir. Sulama imkanı olmayan ve genellikle kurak bölgelerde idris anacının seçilmesi ile yetiştiricilik yapmak mümkün olmaktadır.

Vişne Çeşitleri

Vişne yetiştiriciliği için önerilen iki çeşit vardır. Bu iki çeşit kendini dölleyebildiği için döllenme sorunu yoktur.

Kütahya Cinsi :

Geççi bir tür olan Kütahya cinsi vişneler yuvarlak, çok iri, koyu mor ve serttir. Az lifli ve çok kalitelidir. Ağaçların verimi yüksek olup meyvelerde çatlamalar oluşmaz.

Montmorency Cinsi  :

Geç mevsimde olgunlaşmakta olup, meyveler yuvarlak fakat orta iriliktedir. Kırmızı renkte, orta sulu ve kalitelidir. Ağaç verimi yüksek ve meyvelerde çatlamalar olmaz.

Vişne Bahçesi Tesisi

Bahçe tesissi yapılırken en önemli durum çeşit seçimidir. Dikilecek olan çeşidin kendi kendini döllemesine dikkat edilmelidir. Aksi halde tozlayıcı (dölleyici) çeşit de dikilmelidir. Fidanlar arası 5 ila 6 metre arasında çeşidin büyüklüğüne göre dikilmelidir.

Sulama

Yıllık 400 mm yağış alan bölgelerde, fazladan sulama ihtiyacı bulunmamaktadır. Ancak yağış miktarının düşük olduğu bölgelerde yılda 2-3 kez sulama yapılması verim ve kalite açısından önem arz etmektedir.

Gübreleme

Özellikle bahçe tesisi yaparken bahçeye dekara 2 ila 3 ton arasında yanmış hayvan gübresi verilmesi gerekmektedir. Bu hayvan gübresinin yanında dekara 15-17 kg DAP gübresi verilmelidir. Üst gübre olarak dekara 1-2 kg amonyum sülfat da kullanılabilmektedir. Tesis edilen bahçede ağaçların yıpranmaması için ilk yıllarda fazla gübre verilmemelidir. Ancak verime gelmiş olan ağaçların gübresi kesinlikle verilmelidir. Toprak ve yaprak analizleri yaptırarak çıkan sonuçlara göre gübreleme programı yapılmalı ve eksik mineraller tamamlanmalıdır.

Vişne Ağaçlarında Budama

Vişne ağaçları kiraz ağaçlarına göre daha yayvan bir taç şekli oluşturur. Bu nedenle  ağaçlar modifiye lider sistemi diye adlandırılan sistem ile budanır. Budanan fidanlar 150-200 cm boyunda, 1,5-2 cm çapında yaşlı ve kuvvetli olmalıdır. Fidanların tepe kısımları 60-70 cm den kesilir. Lider hariç 4 yan dal bırakılır ve bu bırakılan dalların birbirine uzaklığı en az 30 cm olmalıdır. Bırakılan bu yan dalların ana gövde ile bağlantı yerindeki açısı 45°-60° olmalıdır. Ağaç çatı yapısı oluşup çiçek açacak zamana gelene kadar budama yapılmaması önerilmektedir. Bu meyvenin ağaçlarına ömrü boyunca hafif budama yapılmalıdır. Ağaç normalden fazla uzadıysa tepeden budama yapılabilir.

Şekil 1. Modifiye Lider Sistemi Budama

Vişne Hasadı

Vişne, kiraz gibi meyvelerde hasat zamanın doğru seçilmesi verim ve kalitede %30-40 oranında artış sağlamaktadır. Hasat yapılacak renge ve büyüklüğe gelmeden hasada başlanmamalıdır. Meyve,  bir defada hasat edilmelidir. Meyve saplarıyla beraber toplanır. Hasat sırasında meyve dallarına zarar verilmemesine dikkat edilmelidir. Normal bir vişne bahçesinin verimi dekar başına bir ton civarındadır.