Yağlık Gül, ülkemize Bulgaristan’dan getirilmiş olup ilk olarak Isparta’da yetiştirilmiş, daha sonra çevre illere yayılarak devam etmiştir. Birinci Dünya Savaşı zamanında ülkemizin gül yağları Avrupa ve Amerika pazarlarında bulunmaktaydı. Savaşın ve Bulgaristan’daki  üretimin etkisi ile bu pazarlardaki değerimiz zamanla düştü. Daha sonra Gülbirlik’in kurulmasıyla Isparta merkezde ve yetiştiricilik yapılan ilçelerinde gül yağı fabrikaları açılmaya başlandı. Bu fabrikaların açılması ile birlikte  üretim alanlarımız da arttı. Amerika ve Avrupa pazarlarında kaybettiğimiz değer geri kazanıldı. Türkiye’de üretilen gül ve gül yağlarının % 80’i Isparta % 20’si Burdur ve Afyon illerinde yetiştirilmektedir.

Yağ güllerinde çeşit olarak farklılıklar yoktur. Kesme çiçek ya da vazolarda yaşayamamaktadırlar.  Bu farklar yağlık güllerde bulunan uçucu yağ asitlerinden kaynaklanmaktadır. Isparta ilinde yağ güllerinden yaklaşık 40 farklı ürün üretilmektedir.

İklim İsteği

Yağlık yetiştirilen güller, ilkbaharı kurak ve don olaylarının yaşanmadığı ve çiçek zamanında çiğ düşen bölgelerden hoşlanmaktadır. Yetiştiricilik yapılan arazi bol güneş almalı, açık ve havadar olmalıdır. Bu arazi ve iklim şartları ülkemizde Isparta ili ve çevre il sınırlarında görülmektedir. Yaz aylarında 38 °C ‘yi geçmeyecek, kışın ise 15 °C’nin altına düşmeyecek hava sıcaklıkları yetiştiricilik için en uygun sıcaklıklardır. Yıllık yağış miktarının 500 – 600 mm, nispi nemin ise % 60 – 70 oranında olması yeterlidir. Ülkemizde yetiştiricilik yapılan bölgeler göller havzasında olduğu için bu ihtiyaçlar karşılanmaktadır.

Toprak İsteği

Gül, fazla kireçli ve killi topraklar dışındaki diğer toprak yapılarında yetişebilmektedir. En sevdiği toprak çeşidi ise hafif yapıdaki kumlu – tınlı ve milli, süzek topraklardır. Aynı zamanda bu toprak çeşitlerinde toprak işleme uygulamaları kolay olmaktadır.

Yağlık Gül Bahçesi Tesisi

Bahçesi tesis edilirken dikim yönü pek önemli değildir. Hafif meyilli ya da düz arazilerde yetiştiricilik yapılmaktadır. Bahçe tesis edilirken öncelikle Eylül –  Ekim aylarında  derin sürüm yapılmalıdır. Aynı zamanda bu işlemle beraber yabancı otlar da temizlenmiş olur. Arazide dikimler yapılırken sıra arası 2 metre olan ve 50 cm derinlikte dikim çukurları açılmalıdır. Açılan çukurlardan çıkan toprak çukurun üst kısmına koyulur. 6 – 7 yıllık gül bahçelerinden alınan dallar 100 – 150 cm olmalı ve bu dallar uç uça olacak şekilde bu çukurlara dikilmelidir. Çukurlar doldurulurken çukurdan çıkan toprak ile yanmış hayvan gübresi ile karışmış toprak koyulmalıdır. Bir dekar gül bahçesi tesis etmek için yaklaşık olarak 1000 adet gül fidesine ihtiyacımız vardır. Güller, Kasım ve Aralık aylarında dikilmelidir.

Bakım

Sonbaharda tesisi yapılmış  bahçe  toprağında, ilkbahar mevsiminde kaymak tabakası oluşmaktadır. Bu tabakanın kırılması için tırmıklama makinesi ile sıra araları tırmıklanmalıdır. Yabancı ot temizliği çiçek bakımı için en önemli bakımlardan bir tanesidir. Toprak altında ya da üzerindeki zararlılar ile kesinlikle mücadele edilmelidir. Yaz aylarının kurak geçmesi sonucu sulama  ve çapalama yapılmalıdır.

Yağlık Gül Bahçelerinde Budama

Gül bahçesindeki güller verim vermeye başladığı yıldan itibaren budama yapılmaktadır. Mart ve Nisan aylarında budama yapılarak kurumuş dallar kesilmelidir. Budamanın asıl amacı zaten kurumuş dalların kesilmesidir. Gençleştirme budaması diye de adlandırabileceğimiz diğer budama ise 7 – 8 yılda bir güllerin toprak hizasından kesilmesidir. Bu budamanın amacı gül fidesinin ömrünü uzatarak aynı zamanda alınacak verimin gelecek senelerde artışını sağlamaktır. Fidenin ömrü, 2 defa gençleştirme yapıldığında ortalama 25 seneye kadar varmaktadır.

Gül Hasadı

Yağ güllerinin hasadı mayısın ortasında başlayarak, temmuz başı gibi bitmektedir. Hasat sabah 03.00 ile 09.00 saatleri arasında yapılmalıdır. Hasat yapılırken kesinlikle sadece açılmış çiçekler toplanmalıdır. Toplanan güller çuvallara ya da sepetlere koyulmalı ve bekletmeden alım merkezlerine götürülmelidir. Sulanmayan arazilerde dekardan yaklaşık olarak  500 – 600 kg ürün alınırken, sulama imkânı olan arazilerde bu miktar 1000 kg’a kadar çıkmaktadır.